Έτσι ναι, κάτι γίνεται! Φοβερή εμφάνιση από την ομάδα σε ένα ματς δίχως αύριο. Μετά από 1μιση μήνα παίξανε όπως τους είχαμε συνηθίσει στην αρχή της χρονιάς!
Περίμενα ότι θα κερδίζαμε. Δεν το περίμενα τόσο εύκολα, αλλά η ομάδα έδειξε μέταλλο. Μετά από 40 μέρες κακών εμφανίσεων, σε ένα ματς που αν το χάναμε χανόμασταν, δείξαμε ότι μπορούμε να μπούμε στην τετράδα.
Είναι φοβερό το πόσο ανώδυνα έχουν περάσει τα ματς με τις μεγάλες ομάδες (τις ομάδες της 6αδας δηλαδή γιατί μεγάλη ομάδα είμαστε εμείς). Κερδίσαμε και μία από τις πιο συμπαγής ομάδες του πρωταθλήματος και μάλιστα εμφατικότατα.
H Liverpool έδειξε από την αρχή ότι ελέγχει το ματς. Είχε πλάνο, το ακολούθησε και πέτυχε ακριβώς αυτό που ήθελε. Από τα πρώτα πέντε λεπτά φάνηκε η διάθεση του Κλοπ να χτυπήσει με τον Μανέ τον Ντειβις. Πως έγινε αυτό, και πως πέτυχε;
Καταρχήν μας βοήθησε πάρα πολύ το ότι ο Ροουζ ήταν τραυματίας, δεν είναι πολύ καλός αμυντικός, αλλά είναι σίγουρα καλύτερος από τον Ντειβις που πήρε την θέση του. Ο Τζίνι, ήταν σε μεγάλο βράδυ. Έπαιξε πανέξυπνα. Τα κλεψίματα που κάνει στο κέντρο και οι γρήγορες κάθετες πάσες προς τον Μανέ ώστε να βγάλει την ομάδα σε τρανζισιον από δεξιά ήταν καθοριστικά.
Ο Κλοπ ήξερε ότι η Τοτεναμ είναι μία ομάδα που παίζει με την μπάλα στα πόδια και εκμεταλλεύτηκε την ταχύτητα του Μανέ αλλά και την ικανότητα των μέσων μας στις πάσες. Έτσι ήταν πολύ δύσκολο ακόμα και για μια ομάδα που έπαιζε με σχεδον δύο καθαρούς κόφτες να κλείσει εγκαίρως τον χώρο ώστε να μην μπορούμε να βγούμε άμεσα στην κόντρα.
Τα γρήγορα γκολ του εκπληκτικού για ακόμα ένα ματς Μανε, ήταν ότι έπρεπε ώστε να χαλάσει το μυαλό των σπιρουνιων. Ήταν λογικό μετά ότι κάποια στιγμή η Τοτεναμ θα αντιδρούσε και θα έψαχνε χώρους να βγει στην περιοχή μας. Ωστόσο, ο Χεντερσον, αλλά και οι Λαλλάνα, Βαινάλντουμ και Μίλνερ έκλεβαν γρήγορα την μπάλα στο κέντρο και δημιουργούσαν κατευθείαν καταστάσεις στην στο άλλο μισό του γηπέδου. πάντα με στοχευμένες πάσες στην πλάτη των ακραίων μπακ. Ο Φιρμίνο μπορεί επιθετικά να μην ήταν σε καλό βράδυ, όμως πίεζε σαν να μην υπάρχει αύριο παντού,
Όλα αυτά μαζί με το ότι ο Μινιολέ σταμάτησε τον Ντελε άλι στο τετ α τετ του 26' δεν άφησαν τους Λονδρέζους στο πρώτο ημίχρονο να βάλουν κάποιο γκολ, ώστε να μειώσουν και να μας δημιουργήσουν προβλήματα.
Η αμυντική λειτουργία της ομάδας σήμερα (με εξαίρεση κάποιες στιγμές) ήταν ίσως η καλύτερη που έχουμε δει φέτος. Ο Ματιπ έχει κάνει το καλύτερό του παιχνίδι με την φανέλα μας. Ακόμα και ο Λούκας μέχρι να βγει ήταν αρκετά θετικός. όχι μόνο έδιωξε την μπάλα στην γραμμή στο 27' αλλά έκοψε και πάρα πολλές επιθέσεις κυρίως από τον άξονα.
Στα μάτια τα δικά μου ο Βαινάλντουμ ήταν ο καλύτερος μετά τον Μανέ. Εξαιρετικός μετά όπως είπα και ο Ματιπ. Αλλά και όλη η ομάδα. Όπου χρειαζόταν είχαμε μυαλό, όπου αλλού είχαμε δύναμη, ψυχραιμία, ΔΑΓΚΩΝΑΜΕ!
Στα μάτια τα δικά μου ο Βαινάλντουμ ήταν ο καλύτερος μετά τον Μανέ. Εξαιρετικός μετά όπως είπα και ο Ματιπ. Αλλά και όλη η ομάδα. Όπου χρειαζόταν είχαμε μυαλό, όπου αλλού είχαμε δύναμη, ψυχραιμία, ΔΑΓΚΩΝΑΜΕ!
Mετά και το σημερινό καταλαβαίνουμε γιατί αυτή η ομάδα είναι ο ορισμός την ψυχασθένειας. Δεν θα χάσουμε από ομάδα από πάνω μας, και δεν ξέρουμε αν θα βγούμε τετράδα, απίστευτο, αλλά αυτοί είμαστε!
